1000 en 1 web 2.0 dingen

Ik heb met plezier aan de 23 dingen meegedaan. Dit vanuit mijn rol als begeleider, heb ik veel voldoening gekregen in het bijstaan van mijn collegas. Persoonlijk zit ik al tot mijn oren in de web 2.0 wereldje, waardoor het mij soms moeite koste om over dingen te schreven alsof ik ze nu voor het eerst doe. Zoals ik al eerder heb geschreven in mijn inleidend stuk op mijn blog is het een briljant idee om mensen op een redelijk eenvoudige manier de technische vaardigheden t.b.v community vorming aan te leren. Waar het op neer komt, is de mensen leren om te gaan met middelen waarmee ze op de digitale snelweg met elkaar van gedachten en beelden kunnen wisselen. Dit proces bevordert saamhorigheid, efficientie en motiveert mensen samen op zoek te gaan naar oplossingen of nieuwe werkwijzen.

Er is al heel geschreven over web 2.0 en bieb 2.0. Ik heb er zelf ook in het verleden op bibliotheek 2.0. ning het een en ander over geschreven, en veel over gelezen. In het kort is web 2.0 voor mij een middel om de bibliotheek dichter bij de mens te brengen. In het geval van bibliotheken, is het een middel om de mens bij de bibliotheek te blijven houden. Maar uiteindelijk is het geen wondermiddel. Door virtueel veel samen te werken, bespaart men veel it kosten, manuren e.d maar uiteindelijk gaat het om de inhoud die men aan de man/vrouw wil brengen. Tegenwoordig draait de bibliotheek niet alleen maar om boeken, maar ook om digitale content (tekst, audio, video). De vraag die bibliotheken zich zelf moeten stellen is of ze willen concureren met verschillende contentaanbieders of dat zich blijven specialiseren in het boek. Keuze voor het laatste betekent onvoormijdelijk een vermindering van leden. Zie hier ook een stuk over web.20 wat ik ding 9 had gepost.

Ik heb zelf bij BNL veel met de aquabrowser te maken gehad. Helaas wordt er nog omslachtig een kopie van de landelijke aquabrowser (plus content) gemaakt en die als regionale aquabrowser lokaal aan de bibliotheken gesleten. Eigenlijk moeten we meer werken naar een landelijke catalogus. Op termijn kan die zelfs de lokale systemen vervangen. Voor nu kan er gekozen worden van een kopieerslag van de lokale bibliotheeksystemen naar een landelijke catalogus. Qua vormgeving vind ik de aquabrowser het prettigs ogen. Wat toegevoegde web 2.0 waarde betreft is mydiscovery de toekomst.

Ik ben wat dit betreft een vreemd eendje in de bijt. :) Ik hou van verschillende soorten muziek;, klassiek, r&b, regea, rock, latin, westers, arabisch, berbers enz you name it. Heb geen favoriete zanger, en koop zelden cd's. Ik ben wel een verwende luisteraar van muziek via het net. sky radio, radio538 en funx staan geregeld aan. Onderweg naar huis luister ik liever naar de radio, afwisseling van slap gebrabbel, muziek en nieuws. Alleen nieuws, gepraat of muziek werkt op mijn zenuwen, liever wat afwisseling. Last fm is een een handige site waarmee je o.a kunt zien wat jouw vrienden beluisteren. Mits ze natuurlijk ook last fm gebruiken.

Ik gebruik sindskort linked. Handig en overzichtelijke site om mijn zakelijke contacten bij te houden. Zo zijn er meer toepassingen die je kunt gebruiken om je sociale en zakelijke contacten bij elkaar te brengen. Voordeel hiervan is dat je in veel gevallen gratis advies kunt inwinnen bij specialisten die je normaliter alleen bij een betaalde opdracht tegenkomt. De contacten wisselen af, afhankelijk van welk intressegebied en wat jezelf aan de mensen te bieden hebt. Ook in het web 2.0 tijdperk geldt, voor wat hoort wat.

Een gemiste kans voor Literatuurplein.nl. Een aantal jaar geleden was er het idee om een soortgelijke functionaliteit in literatuurplein in te bouwen. Het is een mooi visuele tool waarmee je eigen boekenplank op het net kunt delen en er vervolgens met mensen met dezelfde intresse over kunt praten. Ziet het maar als suggoraat voor de fysieke leeskringen.

Zoveel web 2.0 toepassingen, hyves, facebook, linked, monsterboard enz. De meesten beseffen al dat je niet voor al die verschillende toepassingen verschillende accounts moet maken maar dessalnietemin is het een gedoe om bij al die sites je eigen profiel en cv up to date te houden. http://www.atomkeep.com/ zorgt er voor je accounts bij de verschillende sites gesynchroniseerd worden. Daarnaast hebben we rss. Door de grote hoeveelheden rss-feeds heb je haast een dagtaak aan het bijhouden van de rss. Je kunt http://www.rssmixer.com/ gebruiken om meerdere rss-feeds te combineren. Een laatste web 2.0 toepassing die mijn aandacht heeft getrokken is http://www.alibaba.com/ Een site die internationaal handel vergemakkelijkt en kleine producenten een podium geeft om zaken te doen met de hele wereld.

Youtube is eigendom van Google. Het is een site die mensen kosteloos de mogelijkheid biedt om hun videos op het internet te publiceren en te delen. Nadeel van youtube is dat je beperkt bent tot uitzendingen van 10 minuten en je door de grote hoeveelheden videos, door de bomen het bos niet meer kunt zien. Ik heb recentelijk een youtube klone voor ikwilietsleren.nl geimplementeerd. De site is bedoeld voor laaggeletterden. Vanwege de beperking van 10 minuten, je onafhankelijk maken van grote bedrijven als google, hebben we gekozen voor een eigen module ipv de videos op youtube zetten. Sites als youtube, hyves e.d moet je inderdaad opzoeken, wel met gedachte om je eigen aanbod te promoten en mijn inziens niet om als functionaliteit binnen je eigen bedrijfsapplicaties.

Een podcast is een audiobestand wat via internet beschikbaar wordt gesteld. Persoonlijk kijk ik liever naar beeld dan dat ik een audiobestand afluister maar voor bepaalde onderwerpen waarvan ik op de hoogte gehouden wil worden, kom ik wel eens een keer op het net een podcast waarvoor ik wel de tijd neem om het te beluisteren. De laatste ging toevallig over het snelrecht. Volgens de rechters is het in de meeste gevallen ondoenelijk om het snelrecht binnen enkele dagen toepassen. Dit vanwege het feit dat het de politie tijd kost om verhoren uit te typen. Een hoogleraar strafrecht beargumenteerde in de podcast dat met de huidige middelen het achterhaald is en men daarom veel dagen nodig hefet alvorens iemand voor de rechter gezet kan worden. De verhoren kunnen namelijk opgenomen worden (podcast of vodcast)en in veel gevallen zelfs automatisch in tekst omgezet kunnen worden.

Ik heb in de jaren 80 heel wat mirc channels gezien. Ik had contacten over de gehele wereld waardoor eigenlijk de dag te kort was om met iedereen van gedachten te wisselen. De laatste jaren gebruik ik IM bijna nooit. Meeste contacten gaan via de telefoon of email. Nu met twee kids, kom ik amper aan toe om mijn email thuis te checken. Laat staan de hele dag online op msn of een ander im programma. Ik vind het wel een nuttige toepassing voor inlichtingendiensten binnen bibliotheken. Daarmee bespaar je tijd wat je aan de telefoon of fysiek contact besteedt en kun je meerdere personen tegelijkertijd te woord staan.

Heel handig wanneer je ergens bent waar geen office op de computer staat. En voor veel mensen is tegenwoordig ook een reden om geen pakketen als office te kopen. Alleen gebruiken die mensen minimale functies van tekstverwerkingsprogrammas. Online toepassingen maken het ook mogelijk dat je met meerdere mensen, op verschillende lokaties, in 1 document kunt samenwerken. Deskundigen voorspellen dat de komende jaren lokale software vervangen zal worden door online toepassingen,die fase noemen ze web 3.0

Spelen in de zandbak wiki van 23 dingen. De opdracht is om een aantal entries toe te voegen. Ik heb de entry vakantie aangemaakt en een posting over mijn vakantie in turkije.

Wiki betekent in het hawaiaans "snel". Wikis zijn applicaties die het mogelijk maken dat meerdere mensen tegelijkertijd aan een document kunnen werken. Het oorspronkelijke doel van de makers van wikipedia is een online encyclopedie wat door het publiek wordt bijgehouden. Daarbij geldt dat een meerderheid bepaald wat "waar" is. Men stelt op de site dat men niet verantwoordelijk is voor de inhoud van wikipedia. Waardoor men eigenlijk toe geeft dat ze niet garant kunnen staan voor de betrouwbaarheid van de informatie van wikipedia. Het is ook mogelijk om een eigen wiki op te zetten. Daarvan wordt door Rob Cours op zijn site een aantal voorbeelden van gegeven. Bibliotheken die met een wiki applicatie gezamenlijk informatie bijhouden. Handig middel wat men in de bibliotheekbranche goed kan inzetten voor bijvoorbeeld internet dossiers voor gemeenschappelijk gebruik.

Del.icio.us is een online favorieten manager, waarmee je eigen favorieten via het net beschikbaar stelt voor eigen gebruik of voor het publiek en waarmee je door middel van trefwoorden de de site omschrijft. Voordeel hiervan is dat je je eigen favorieten overal beschikbaar hebt en niet meer gebonden zijn aan je pc op werk of thuis.

Er is al heel veel over web 2.0 en nu zelfs 3.0 geschreven. Web 3.0 zal volgens deskundigen de volgende fase zijn waarin lokale sofware vervangen wordt door webbased applicaties. Ik heb in het verleden een stuk geschreven voor ons bureaublad wat de kern van mijn visie omarmt. Namelijk, willen de bibliotheken blijven bestaan, dan moet men de digitale weg op. Hier volgt een samenkorting van het stuk.



Voordat ik met de toekomst begin eerst een blik terug in de geschiedenis. Bij de Vereniging voor Openbare Bibliotheken in Nederland heb ik zeven jaar met plezier deels als systeembeheerder gewerkt en deels gaf ik technische ondersteuning aan BNL. Daarvoor was ik werkzaam als leerling analist programmeur bij een multinational voor aluminium profielen en constructies. Bij hetzelfde bedrijf werkte ik daarvoor als assistent bedrijfsleider en daarvoor heb ik een aantal jaren in de logistiek bij KPN Telecom en A&P supermarkt distributiecentrum als assistent planner gewerkt. Sinds kort zit ik met beide benen in BNL als "technisch medewerker". Mijn taak is o.a. technische ondersteuning maar ook meedenken over toekomstige digitale projecten, waarover straks meer. Die digitale projecten zijn iets wat mij zeer aan het hart ligt.

Ook in het dagelijks leven heb ik me vaak afgevraagd hoe de wereld over 10, 50 jaar er uit zal zien. Ik kan me herinneren dat ik mezelf vaak de vraag had gesteld waar ik over 5 of 10 jaar zou zijn. Ik moet wel bekennen dat het vroeger meestal momenten waren dat ik in de put zat. Die momenten kon ik dragelijk maken door me af te vragen waar ik over 5 of 10 jaar zou zijn, en vervolgens mij daarop te richten. Ik ben van nature een idealist die zich soms te druk kan maken over de wereldpolitiek. Zaken zoals de natuur, conflicten, de huidige industriële ontwikkelingen en overconsumptie. Zaken die mijns inziens ten koste van het leven in de wereld gaan liggen mij erg aan het hart. Ik voorzie namelijk dat de huidige trend die zich in de gehele wereld afspeelt desastreuze gevolgen voor de aarde en mens kan hebben. We kunnen nu eenmaal niet eindeloos onze aarde van haar grondstoffen leegroven. Zie bijvoorbeeld alleen al het feit dat de huidige samenleving niet zonder olie kan leven. Olie is namelijk niet alleen de motor voor onze voertuigen maar ook van alle grote industrieën, oftewel olie en andere grondstoffen zijn opium voor de mens. Zonder schijnen we geen normaal bestaan te kunnen leiden.

Voor het bemachtigen van deze grondstoffen gaat de mens helaas heel ver, oorlogen die onder het mom van bevrijding van een volk gevoerd worden maar in praktijk volgens mijn mening eerder om olie en macht gaan. Ik ben bang dat we straks de toekomstige generaties, onze kinderen en kleinkinderen, achterlaten in chaos waarin ze moeten vechten om de laatste restanten grondstoffen, water en vruchtbaar land. Ik heb een tijd gehad dat ik niet kon begrijpen dat dit besef niet bij de politiek doordringt en dat men juist averechts de overconsumptie aan het promoten is. Een tijdlang heb ik verbaal in allerlei discussieforums op het net tegen deze trend geschopt en met kamerleden gecorrespondeerd maar op een gegeven moment kreeg ik het gevoel dat het niets uitmaakte. Ik kan me wel druk maken maar daarmee verandert er nog niets. Sterker nog, in sommige gevallen werkte het averechts omdat het te confronterend was en sommigen het als een aanval en bedreiging tegen het consumerende westen ervaren, ook al benadrukte ik dat die trend door de hele wereld gevolgd wordt. Ik heb er voor gekozen om een ander weg in te slaan. Deels door het besef dat het hypocriet is dat ik zelf in het dagelijks leven even hard consumeerde en de trend mede in stand hield en deels vanwege gevolgen voor mijn persoonlijk leven. Het eerste was al bij me doorgedrongen maar ik hield mij zelf het excuus voor dat we het met z’n allen moeten doen alvorens het effect had.

Ik probeer nu via een andere weg toch een kleine bijdrage te leveren. Door o.a. dit soort stukken te schrijven maar belangrijker, ik denk dat we met de huidige technologische ontwikkelingen toch nog onze toekomst kunnen redden. Maar dat betekent mijn inziens in termijn van 50 a 100 jaar het einde van het boek en bibliotheken zoals wij die nu kennen. Boeken zullen volgens mijn toekomstvisie collectors items worden en bibliotheken zullen musea van het boek worden. Ik besef heel goed dat deze gedachte bij de huidige bibliotheekgeneratie haast gelijk aan vloeken staat maar we kunnen er niet aan ontkomen. De huidige generatie wil snel bediend worden, liefst thuis via de computer. Het is nu geen kwestie van “en, of” maar “en, en”. De huidige playstation generatie zal er in de toekomst voor zorgen dat het boek vanzelf van de markt verdwijnt.

De mensen die nu in de bibliotheekwereld hun brood verdienen hoeven niet voor hun baan te vrezen. De komende decennia zal het boek blijven maar door de vergrijzing, ‘verdwijnen’ van de oude generatie zal mijn inziens ook het boek in boekvorm stapsgewijs verdwijnen. Dit heeft mijns inziens ook veel voordelen, efficiëntie m.b.t. de kennissamenleving die we uit noodzaak van de vergrijzing tot stand moeten brengen, regenwouden die minder belast worden door de vraag naar papier en het ritje naar een bibliotheek wat bespaard wordt. Critici zullen zeggen dat er nu meer papier is dan ooit maar die vergeten dat er mede door de technologische ontwikkelingen meer werk verricht kan worden. Nadeel is natuurlijk in de ogen van de huidige bibliotheekgeneratie dat "de bibliotheek” verdwijnt. Die maken helaas dezelfde denkfout als Johannes Trithemius. Johannes schreef in 1492 een boek “De Laude Scriptorium”, waarin hij zich afzette tegen de boekdrukkunst. Hij voorzag dat doordat alle gedrukte kopieën van een boek hetzelfde zijn, collationeren bijna onmogelijk was, het goedkope papier dat voor gedrukte boeken minder houdbaar was en meer slordigheden optraden in de incunabelen dan in de handschriften. Maar zijn hoofdargument was dat introductie van drukmachines het kloosterleven overbodig zal maken. Hij was geen echte tegenstander van de nieuwe technologie, maar zag alleen niet hoe het kon worden geïntegreerd in het kloosterleven. Dat heeft hem, en de kloosters als centra van geleerdheid, uiteindelijk de das omgedaan. Die fout moeten de bibliotheken nu niet maken: ze moeten juist inspelen op de huidige en toekomstige vraag naar digitale diensten en middelen.

In het web 2.0 tijdperk is het voor bibliotheken noodzaak om de mensen op te zoeken maar ook een dankbaar nieuw middel wat de burger dichter bij de bibliotheek kan brengen mits de bibliotheek daar gebruik van maakt. Het web 2.0 tijdperk maakt het ook mogelijk dat vanuit BNL diverse generieke produkten zijn ontwikkeld die het voor bibliotheken mogelijk maakt om met een hand omdraai d.m.v. verschillende middelen zoals het nieuwe Bartcms, content uit de aquabrowser of gids, een website samen te stellen.

In Ding #8 hebben wij de opdracht om met allerlei tools te experimenteren. Op het net zijn veel gratis websites die de mogelijkheid bieden om fotos te bewerken. Neem bijvoorbeeld Turbanizer. Daarmee kun je iemand met een tulband afbeelden.

Zo zijn er veel van deze tools die diverse mogelijkheden bieden. Op de site van Rob cours worden een aantal voorbeelden genoemd.

in ding #7 hebben we de opdracht te experimenteren met verschillende third party tooltjes te experimenteren. De keuze uit de verschillende tooltjes voor flickr is oneindig.

Ter illustratie flickriver, een tooltje waarmee je in een frame tot wel 500 fotos onder elkaar kunt presenteren.



Zo zijn er meer tooltjes. Experimenteer met de verschillende tooltjes. De mogelijkheden zijn haast onbeperkt.

Ik heb in het verleden vaker met sites zoals flickr gewerkt. Handig als je ergens bent waar geen fotoprogramma voor handen is, of wanneer je snel over het net de foto met een ander wilt delen. In ding #6 hebben we de opdracht met flickr te experimenteren. Om in te loggen op flickr moet je wel een yahoo account aanmaken, of tijdelijk gebruiken maken van het account van Rob.

Zoek een foto op flickr op een andere willekeurige site, vraag de eigenschappen van de foto op en kopieer de link. Terug naar dit scherm, zie de werkbalk die begint met b en eindig met een fimstrip. Kies de een laatste object. Dat is namelijk de optie om een foto in het bericht te voegen. je hebt vervolgens twee keuzes, een foto vanuit je pc opladen of vanuit een link. Je kunt hier de link plakken. De foto wordt zoals je onder ziet opgeladen.


Bron: Flickr

Vandaag zit netvibes gelukkig mee. netvibes is een handige tool voor mensen die dagelijks gebruikmaken van een prive emailbox zoals gmail, hotmail enz. Bij de vob is dat niet nodig omdat we ons werkmail ook prive mogen gebruiken. Netvibes biedt de mogelijkheid om een eigen gepersonaliseerde pagina te maken met rss feeds en widgets. Een widget is een stukje programmeercode (opdrachten) die het mogelijk maakt om (grafische) elementen uit de hoofdsite of applicatie in je eigen website of blog te tonen. Die mogelijkheid biedt netvibes ook, je kunt een pagina maken van rss nieuws feeds, maar je kunt ook een tab maken met een widget van je hotmail, agenda, google docs enz. Netvibes kun je vervolgens ook als desktop applicatie opladen. Dat doe je alsvolgt.

1 rechtermuisknop op je bureaublad, click eigenschappen
2 kies tabblad bureablad, kies optie bureaublad aanpassen
3 kies tabblad website
4 voeg url http://www.netvibes.com toe

Netvibes wordt nu op je bureaublad geladen, zodra je inlogt heb je alles bij de hand, rss feeds van diverse sites, je eigen hotmail account, agenda contactpersonen enz.

Zoeksites zoals technoratie bieden de mogelijkheid om te abonneren op een rssfeed van een zoekopdracht.

In Ding 5 hebben we de opdracht op zoek te gaan naar feeds, hetzij op sites zelf of dmv zoekmachines. De oefeningen zijn alsvolg;


1 Experimenteer met enkele van de hierboven genoemde zoektools, die je helpen om nieuwe RSS feeds te vinden op het gebied van bibliotheken. Een ander onderwerp is natuurlijk ook goed

2 Abonneer je op een aantal van die nieuwe RSS feeds en schep orde in je Netvibes pagina door het toevoegen van nieuw Tabs

3 Schrijf een blogpost over je ervaringen. Welke zoekmethode vond je het prettigst in gebruik, wat vond je moeilijk? Heb je nog andere dingen ontdekt, andere zoekmiddelen?

Ik zal dit bericht in de loop van de week bijwerken. Ik wilde vandaag zelf ook met netvibes aan de slag, door enkele gecategoriseerde tabs aan te maken. Helaas ligt netvibes al meer dan een uur plat. En dat is net het uurtje wat ik voor de cursus had uitgetrokken. Het zit niet altijd mee :)

Mijn angst dat mijn begeleidersrol ook gebruikt zal worden voor pc problemen is niet terecht geweest. Ik zie de afgelopen dagen collega's om me heen die met plezier en enthousiasme aan de slag zijn gegaan. Er zijn ook ludieke voorvallen voorkgekomen.

Bijvoorbeeld iemand die bij de koffieapparaat eerst begint met de mededeling "ïk kan geen gmail-account aanmaken" en "of ik daarbij kan helpen". In plaats van mijn cafeine- en nicotineshotje te halen, heb ik aangeboden om op mijn plek een gmail account aan te maken. Achter mijn pc, na de internetbrowser opgestart te hebben, kreeg ik te horen dat hij eigenlijk geen "gmail-account wilde en al een wordpress blog had en eigenlijk niet zoveel zin had om aan de cursus mee te doen". De persoon in kwestie is al langer op het net aanwezig en weet al veel, maar ik wees hem dessalnietemin er op dat er toch nog veel voor hem is te leren gedurende de cursus 23 dingen. Het was nog wel vroeg, hopelijk is zijn humeur in de loop van de dag beter geworden en wordt het uiteindelijk een van de beste bloggers :)

De meeste mensen uit mijn groep verschuiven vanwege hun overvolle agendas de 3 dingen naar het einde van de week. Nadeel daarvan is dat er een weekend tussen zit waardoor sommige dingen niet meer zo vers in het geheugen blijven.

RSS is een techniek waarmee je actuele informatie uit een site kunt lezen, hetzij lokaal op je pc hetzij een selectie op je eigen blog of website. Stel je raadpleegt dagelijks diverse bronnen zoals debibliotheken.nl, literatuurplein.nl en 23dingen.nl. In plaats van de sites afzonderlijk te raadplegen, kun je rss gebruiken om de actuele informatie automatisch op te halen. De opdracht voor ding #4 is het ontdekken van RSS. Lees daarvoor verder op de site van 23dingen.nl
Ik vat hier kort de oefenopdrachten voor ding #4 samen uit de site van Rob Coers.

1. Lees de achtergrondinformatie over RSS en nieuwslezers door. Als je nog andere informatieve websites vindt, laat dat dan in een reactie hieronder weten.

2. Maak een account aan, bij voorkeur bij Netvibes. Om een account te maken is je e-mailadres en een wachtwoord voldoende. Bekijk ook de instellingen die je kunt aanpassen en kies een mooi sjabloon uit. Behoefte aan hulp? Hier staan enkele instructies voor Netvibes (met beeld en geluid!).

Het aanmaken van een account
RSS feeds toevoegen
RSS feeds lezen
Netvibes aanpassen

3. Voeg onderstaande RSS feeds toe aan je Netvibes account. Het enige dat je hoeft te doen, is op zoek te gaan naar het RSS symbool en de onderliggende snelkoppeling kopieren en te plakken in Netvibes (”Voeg inhoud toe”)
De Vereniging van Openbare Bibliotheken
Nu.nl
Bibliotheek Delft, DOK
De nieuwe advertenties in een subrubriek naar keuze op Marktplaats
Gizmodo, nieuws over gadgets
4. Voeg je ook de RSS feed van de 23 Dingen website toe aan je Netvibes. Je hebt het makkelijk, want dit is de feed voor nieuwe berichten en dit is de feed voor de commentaren op de berichten.

Netvibes heeft twee functies, fungeert als lokale reader van rss feeds maar fungeert ook als gepersonaliseerde startpagina voor al je rss feeds die je weer met anderen kunt delen. Zie mijn blog (rechtsonder) als voorbeeld hoe je rss feeds op je eigen blog publiceert.

De opdracht voor ding #3 is een ontdekkingsreis in je eigen blog. Meldt eerst je gmail adres en url van je blog aan Rob Coers, 23dingen@gmail.com. Ga vervolgens op ontdekking uit. Je kunt alles op je blogsite proberen zonder dat het gevolgen heeft voor je pc.

Inloggen op je eigen blog.

1 - ga naar http://www.blogger.com/
2 - log met je gmail account in.
3 - leef je uit :)

In ding #2 hebben we de opdracht om zelf een weblog aan te maken en in te richten.

Een weblog is een gratis interactieve voorgeprogrammeerde simpele website met een grafische cms (inhoud beheer systeem website) die mensen als een dagboek gebruiken. Een blog is niets anders dan een simpele website. Er zijn op het net verschillende leveranciers van blogsites.

Bijvoorbeeld:
Blogger
Pivot
Typepad
WordPress
Web-log.nl
Windows Live Spaces
Blog.nl
MijnEigenWeblog.nl

Voor de cursus wordt voor de beginners blogger.com aanbevolen. Mensen die verder gevorderd zijn kunnen met een uitgebreidere versie werken zoals wordpress. Hoe verder? Ik heb inmiddels van sommige cursusten begrepen dat ze niet verder komen dan het instructiefilmpje op de website 23dingen. Let op 23dingen.nl is geen site waar je blogs kunt aanmaken. De site is bedoeld als informatief platform voor de cursus 23 dingen. Voor het aanmaken van blogsite Volg je de volgende stappen.

1 - Maak een g(oogle)mail account aan. Ga hiervoor naar deze link. Let op, probeer zoveel mogelijk dezelfde gebruikersnaam en wachtwoord te gebruiken voor 23 dingen toepassingen.

2 - Maak een blogsite aan. Ga hiervoor naar deze Link. Gebruik jouw nieuw gmail-account om op blogger.com aan te melden.

In ding #1 hebben we de opdracht om de site 23dingen.nl te bekijken. Cursusisten dienen te beseffen dat een van de belangrijkste les van de cursus is; het zelf ontdekken en zelf op zoek gaan naar informatie. Ik wil in deze blog in het kort de 23 dingen samenvatten als naslagwerk voor de cursusisten die af en toe een terugblik nodig hebben.

23 Dingen is een online leertraject, dat je ertoe aanzet om meer te weten te komen over nieuwe webtechnologieën, die in een hoog tempo de manier veranderen waarop mensen, organisaties en bedrijven met elkaar communiceren. Deze cursus is gebaseerd op het Learning 2.0 programma, zoals dat is ontwikkeld door Helene Blowers, Technology Director van de Public Library of Charlotte and Mecklenburg County, USA. Over de hele wereld is deze cursus door honderden bibliotheekmedewerkers met succes gevolgd en in Europa is Denemarken het eerste land dat een vertaling van de oorspronkelijke versie heeft gemaakt.
Gedurende de komende negen tot 12 weken, zal je via deze website leren over Web 2.0 in “23 Dingen”. 23 Oefeningen waardoor je vertrouwd raakt met bloggen, RSS, tagging, wikis, podcasts, online applicaties, foto- en video-websites en nog veel meer. Om meer te weten over dit project, is het goed om wat achtergrondinformatie te lezen.